#cp
••~•शिकेकाई•~••~•
अजुन दहा एक वर्षांनी मला वाटते, शिकेकाई हा शब्दच नामशेष होईल. फक्त शिकेकाईच्या शेंगांचे फोटो पहायला मिळतील. अशी परिस्थिती आताशी आहे. काय रोज एक-एक शाम्पु, कंडीशनर च्या जाहिराती. बापरे किती प्रकार पाहायला मिळतात. शाम्पूने केस धुवायचे व नंतर कोरडे पडले कि विविध प्रकारचे क्रीम्स, स्मूथनेस साठी सेरम आहेतच. पण काही म्हणा हे सगळे महागडे शाम्पू कंडीशनर क्रीम्स वापरून केस कोरडे रुक्ष रुक्ष वाटतात.(हल्लीच्या माणसांसारखे) काही काही च्या केसांकडे बघवत नाही हो, इतके पिंजारलेले व रुक्ष असतात .
मला मग आमच्या लहानपणी ची ती सुगंधी पहाट आठवते. साधारण चाळीस वर्षांपूर्वीची गोष्ट...... बायका-पोरी बाळी ऊठसूट कधीही डोक्यावरून आंघोळ करत नव्हत्या. आता सारख्या ......😃
तो एक बायकांचा चा खास कार्यक्रम असायचा. सकाळी पाच वाजता पुरुषमंडळी उठायची. बंब पेटवायचे.... छान तांब्याच्या.. त्या बंबातले गरमगरम पाणी असायचे. मग घरातील मोठी बाई आत्या. काकू ,आई, सगळ्या पहिल्यांदा मुलींना छान तेल लावून द्यायच्या. तेही तेल एक प्रकारचे असायचे. खोबरेल तेलच..! सगळेजण वापरायचे. फक्त दिवाळीतच सुगंधी तेल मिळायचे तेही लाल, हिरव्या रंगात असायचे. बास बाकी कसलेही तेल बाजारात दिसणार नाही.
बर आसो, तर मग सगळ्यांना गरम तेलाची मालिश केली की शिककाई रात्री भिजून ठेवलेली असायची. काहीजण शेंगा भिजवत ठेवायचे. आमच्याकडे खूप पोरीबाळी घरात. तर शिकेकाई पावडर वर्षभरासाठी केलेली असायची. तर ती रात्री भिजवायची. सकाळी त्यात लिंबू घालायचे व ती उकळून घ्यायची. व गाळून घ्यायची ते गाळलेली शिकेकाई फेकायची नाही. तीही एका वाडग्यात भरून ठेवायची काय मस्त सुगंध असायचा. (आत्ताचा अरोमा) सगळीकडे तो सुगंध दरवळायचा. रात्री आजीने घरी केलेले काजळ डोळे भरून घातलेले असायचे. शांत झोप झालेली असायची. सकाळी अशा छान सुगंधाने जाग यायची एक-एक जणींना तेल लावून नहायला घालायचे. कोणीही आत्या, मावशी, काकू खसाखसा डोके चोळुन कढत कढत बंबातल्या पाण्याने आंघोळ घालायची. वाडग्यात काढून ठेवलेली शिककाई सगळ्या अंगाला मानेला, चेहऱ्याला चोळायची वा.!! काय मस्त मुलायमकांती होत होती त्या शिककाईने ..... आत्ताच्या स्क्रब ची तुलना होणे अशक्य. तर असे न्हाणे झाले की..... की बायकांची न्हाणी व्हायची. तेव्हाच त्यांचे सुंदर काळभोर लांबसडक मुलायम सुगंधी केस बघायला मिळायचे. त्या जवळून जरी गेल्या की असा छान वास यायचा. तो मादक .... दीर्घकाळ रेंगाळणारा सुगंध पसरवून जायच्या. अशी त्या शिकेकाई ची कमाल...!!
पावडर करताना नागरमोथा, दवणा, कपूर बावची, रिठा, आवळा, लिंबाची साले अजून बऱ्याच वनस्पती मिसळून पावडर केली जायची. मग का नाही असा छान सुगंध येणार... तरअशा छान तेल लावून व शिकेकाई ने डोक्यावरून आंघोळ केली की केसही लवकर वाळत नसत. त्या केसांना एक प्रकारची आद्रता मिळायची. व दुपारी पाच नंतर केस विसरून , हलकासा तेलाचा हात लावून ... छान घट्ट वेण्या घालायच्या.
फार कमी जणांचे केसांचे प्रॉब्लेम असायचे. व केस पांढरे असायचे. बहुतेक जणींचे लांब सडक केस असायचे.
छान मोठा अंबाडा, चापूनचोपून नऊवारी साडी, नेसलेली बाई काय छान दिसायची. जगातले मला वाटतं बेस्ट ड्रेस डिझाईन. बाई इतकी मादक दिसायची ना..... व त्यात न्हालेलीबाई काय टवटवीत, शांत, सोज्वळ दिसायची. वाह लाजवाब ...!!
अहो आमची म्हातारी आजी ही इतकी छान दिसायची ना...! मी तर तीचा गालगुच्चे घेत असे . अशा त्या सुगंधी शिकेकाई ची कमाल.....!
मी खूप शिकेकाई ला मिस करते बंबातले गरम गरम पाणी... हे सगळे आता आठवत रहायचे....
मी आभार मानते देवाचे हे सगळे मला उपभोगायला मिळाले.. आता भातुकलीचा खेळ यातच "बंब व पितळी बादली" पाहायला मिळते.........😑
*सौ किर्ती बर्वे*
*खारघर*
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा